Centrum Uzdrowień i Odzyskań

jak to jak
medytuje pewnie

Skoro rozgorzała taka dyskusja...to czy ktoś z Was może mi powiedzieć coś więcej na temat mojego brata...miałam strasznie dziwny sen. Śnił mi się Krzysiu, cały czas jeździł w koło na rowerze, mówił,że nie może się zatrzymać i że ma tam przyjaciela, że jest mu dobrze i że szykuje się do odrodzenia w maju...dziwne, co to może znaczyć???

Może to ze czas leci szybko i trzeba przyjąć to co los/ życie na oferuje/przyniesie , a maj to ze może coś się wydarzy właśnie w maju.

Może to dosłowna informacja,że odrodzi się w maju,a jazda w koło kojarzy mi się właśnie z reinkarnacją,narodziny-śmierć i tak w kółko

Ciekawe...

Minął już ponad rok bez Niego a nam wcale nie jest lżej, szczególnie mamie. Ona nie wierzy, że On tam gdzieś jest i że jest mu dobrze...To tak strasznie boli

już chyba nikt tu nie zagląda

A wydarzyło sie cos w maju?

ulewy były

nie, nic szczególnego się nie wydarzylo

Krzysiu śnił się ostatnio mamie. Powiedział jej że był chory, ale wyzdrowiał i że już z nim jest ok i żeby nie przychodziła tak często do niego(mama jest codziennie na cmentarzu, czasami nawet kilka razy dziennie). Myślicie, że to jakiś znak czy po prostu sen?

Pewnie że znak ja sam jestem za tym żeby nie odwiedzać ani nie robić grobów po co są te groby? Chyba tylko na pokaz...

Witam. Dawno nie zaglądałam na forum. W tym roku minie dwa lata od śmierci mojego najukochańszego brata. Czas wcale nie leczy ran...wcale. I już sama nie wiem cz wierzyć w to, że po śmierci coś jest. Przeczytałam sporo książek na ten temat i mam mieszane uczucia. Krzysiu czasem mi się śni...Tęsknię strasznie.

Od śmierci mego syna minęło 8 mc (też zginął na skuterze uderzyli w pociąg zginęli na miejscu ) nie wiem ile można znieść płacze codziennie śni mi się często w śnie mówi że mnie kocha i że wie że nie żyje są dni że jestem u granic wytrzymałości, tęsknota za nim jego śmiechem jest nie wyobrażalną . . . a mawiają że czas leczy rany . . Życie nie ma już żadnej wartości gdy odchodzi dziecko

Mel pisze:Od śmierci mego syna minęło 8 mc (też zginął na skuterze uderzyli w pociąg zginęli na miejscu ) nie wiem ile można znieść płacze codziennie śni mi się często w śnie mówi że mnie kocha i że wie że nie żyje są dni że jestem u granic wytrzymałości, tęsknota za nim jego śmiechem jest nie wyobrażalną . . . a mawiają że czas leczy rany . . Życie nie ma już żadnej wartości gdy odchodzi dziecko

A podziękowałaś opatrzności, że zginął pod pociągiem? Wybrał sobie wczesne odejście. Czy gdybyś się do jego śmierci przyczyniła, to udźwigłabyś taki ciężar?

Za co mam dziękować opatrzności ? ! Że nie uchroniła mego syna ?nie wybrał sobie takiej śmierci to śmierć wybrała jego . . Jak można się pogodzić że o życiu dwóch młodych nastolatków prawdopodobnie zadecydonała chol. . Linka hamulcówa Wiem że nie radzę sobie jestem pełna gniewu widzę tylko swój ból nie ma we mnie empati . . Sama siebie pytam co się ze mną dzieje ? Zadałes tak bardzo trudne pytanie na które nie potrafię odpowiedzieć myślę jednak że dźwigać taki ciężar i żyć z taką świadomości o jakiej piszesz wyrazić słowami nie sposób

Panie Mirku1, czy Pan wie co pisze, nie chce mi się tego nawet komentować.

Patrzymy tylko z ludzkiego punktu widzenia. To forum jest o duchowości i należy także patrzeć oczami Duszy na sprawy życia i fizycznej śmierci.
Ileż może być nieszczęśliwych zbiegów okoliczności?
Każda dusza przed wcieleniem ustala sobie czas życia i doświadczeń na ziemi. Wyjątkiem jest samobójstwo.
Wiem o czym mowiem.
Nie zdajesz sobie nawet sprawy jak bardzo on tam cierpi z powodu Twojej rozpaczy za nim. Nie może iść dalej w rozwoju. Rozpacz szkodzi także Twojemu zdrowiu. Życie toczy się dalej i trzeba do niego wrócić.