Dziadek po swojej śmierci czasem mnie odwiedzał.. Po raz pierwszy przyszedł do mnie pół roku po swojej śmierci. Przeżywałam bardzo ciężki okres, pamiętam, że długo płakałam przed snem, byłam smutna, czułam ogrom pustki w sobie i potrzebę Miłości, której nie potrafiłam odnaleźć dookoła siebie. Przyszedł podczas snu, przyszedł i mocno przytulił... Przelał we mnie wszystko czego potrzebowałam - zrozumienie, ciepło, siłę, troskę, dosłownie wszystko, co ułomnie wplatamy w pojęcie Miłości. Pamiętam to do tej pory. To uczucie. Moment, w którym można byłoby zapadać się w nieskończoność..
***
Pojawiłam się nad jeziorem. Dookoła było ponuro, mgliście, wszystko jakby rozmyte w kolorach stłumionej zieleni, morskiego błękitu. Nagle zobaczyłam moją babcię, która wchodzi do jeziora. Zaczęłam ją wołać, ale nie zwracała na mnie uwagi. Weszła bardzo głęboko, mimo wszystko szła dalej, nie zważając na nic. Miałam wrażenie, że zaczyna się topić. Bez wahania wskoczyłam do wody. Podpłynęłam do niej, zaczęłam podtrzymywać i ciągnąć w stronę drugiego brzegu. Spojrzałam za siebie i zobaczyłam, że w wodzie cały czas jest też mój dziadek. Krzyknęłam do niego, że wyciągnę tylko babcię i zaraz po niego wrócę. Wyprowadziwszy babcię na brzeg spytałam się, czy zaparzyć jej herbaty. Obok pojawił się zaraz dziadek. Powiedziałam do niego, że zaraz jemu też zrobię herbatę to się trochę ogrzeje. Spojrzał tylko na nas i odszedł. Zamiast oczu miał w oczodołach białą przestrzeń. Nie jestem w stanie zapomnieć tego spojrzenia. Otuliłam babcię kocem. Wiedziałam, że mam się nią zaopiekować.
Kilka dni później babcia zachorowała. Rodzice w tym czasie wyjechali. Zostałam z nią sama. Martwiłam się, więc postanowiłam, że będę z nią spała w jednym pokoju. Tamtej nocy było z nią bardzo źle, wstała, słyszałam jak ostatkiem sił krząta się po kuchni. Przebudziłam się i spytałam "czy nie zrobić jej herbaty". Wróciła do łóżka, a ja nakryłam ją kocem..
Czy to naprawdę był mój dziadek? Czy jedynie ktoś przybrał jego postać, albo kazał mi myśleć, że to on? Skąd ta biała przestrzeń zamiast oczu?