Proszę o przybycie przewodnika i udanie się ze Mną do fokusa 15 w celu zobaczenia gobelinu czasu i zrozumienia jak on działa.
Udałam się do miejsca spotkań wykreowanego i przedstawionego nam przez Brusa. Tam w pewnym miejscu już dawno temu wykreowałam miejsce na platformie w którym zasiada w fotelu mój mistrz duchowy. Przed każda wizytą w astralu najpierw udaję się do mojego mistrza po błogosławieństwo, wskazówki lub przedmioty, które później są mi potrzebne.
Tym razem jak w każdym poprzednim udałam się do mojego mistrza, On dał mi znak, że mogę udać się na tę wyprawę i zaopatrzył mnie w notes i ołówek. Bez mojego myślowego komentarza na temat tych przedmiotów i tak zaopatrzona udałam się w moje własne miejsce by nabrać sił i spotkać przewodnika.
Gdy przybyłam w miejsce spotkania przewodnika, on już na mnie czekał, przywitałam się i wtedy zobaczyłam, że jest jeszcze jeden przewodnik. Również przywitałam się z nim. Wzięli mnie za ręce, jeden z jednej strony, drugi z drugiej i razem z nimi przemieszczałam się przez ciemność. Nic nie musiałam robić, oni trzymali mnie za ręce i powodowali ruch w znanym sobie kierunku, tak jakby mnie ciągnęli lub holowali.
Znalazłam się jakby w wielkiej sali.
Na ścianie w centralnym miejscu był gobelin. Był w pewnym sensie wypełnieniem dla tego miejsca. Mój interpretator przyjął wizję tego miejsca od Brusa Moena, który opisuje fokus 15 i gobelin w swojej książce „Podróż do Ojca ciekawości”.
Otóż ten gobelin widziałam jako plątaninę nici, włóczki. Nici te biegną w sobie znanym szyku i nie tworzą żadnego konkretnego uszeregowanego wzoru tak jak jest to np: w wyszywankach. Postrzegałam je jako kłębowisko i plątaninę, taki jakby wielowarstwowy dywan, makatkę. Tyle, że był on duży, bardzo duży i zajmował centralną ścianę, był na niej jakby zawieszony. Obserwowało się go w taki sposób jak obserwuje się obrazy w galerii.
Gdy stałam tak i przyglądałam się temu gobelinowi zauważyłam, że gobelin kończył się w pewnym miejscu.
Cała ta plątanina w pewnym miejscu się kończyła i było widać wyraźne odcięcie. Od pewnego miejsca rozciągał się tylko jakby surowy materiał, na którym można już tkać. Gdybym miała to lepiej opisać, to porównałabym do surowego płótna, grubo tkanego. Nasuwa mi się porównanie z wyszywankami, można takie kupić w pasmanterii. Są one grubą lnianą tkaniną pokrytą nadrukowanym wzorem i potem samemu przy pomocy kolorowych nici można wyszyć ten wzór. Otóż od pewnego momentu nasz gobelin w fokusie 15 w/g tego co widziałam (lub można lepiej to powiedzieć w/g tego co przedstawił mój interpretator) jest właśnie takim surowym materiałem. na którym my ludzie tkamy nasze pragnienia, życzenia, tęsknoty, marzenia tworząc konkretne wydarzenia itd. (odsyłam do książki Brusa).
W/g mojej wizji z tej sesji gobelin w pewnym momencie się kończy.
Cała ta plątanina w pewnym miejscu wygląda jak koniec wzoru (jeśli ten nieład można nazwać wzorem). Zaciekawiło mnie, że on nie kończy się tak łagodnie lecz nagle.Po powrocie zadałam sobie takie pytanie, dlaczego? Dlaczego ten wzór się kończy?
Gdy oglądałam ten gobelin zaczęłam się zastanawiać jak w nim biegną moje nitki. Czy potrafię rozpoznać nitki moich spraw. Próbowałam je zobaczyć, ale nie mogłam się zdecydować jakiego koloru są moje sznurki. Nie dodałam wcześniej, że gobelin jest wielokolorowy.
Chciałam w tym miejscu napisać pewne wyjaśnienie. Jest kilka spraw w moim życiu, które traktuję odmiennie od pozostałych. Jednym z tych tematów jest moja praca. Mam własną małą firmę. Jest to nowe przedsięwzięcie i postanowiłam zgodnie z tym co wiem od Brusa zastosować widzę w praktyce. Te moje odmienne działania polegają na wysyłaniu do tej mojej firmy energii Czystej Bezwarunkowej Miłości. To wszystko w celu by firma ta rozwijała się z pożytkiem dla mnie, dla innych, dla planety, nie przynosząc ujemnych korzyści. Codziennie systematycznie przy okazji codziennej medytacji, wysyłam do znaczka mojej firmy energię Czystej Bezwarunkowej Miłości CBM.
Zapytałam więc pomocnika o linie (włóczkę) która w gobelinie jest linią mojej intencji dotyczącą mojej firmy. Zobaczyłam mocną linię wybiegającą w przód. Była bardzo wyraźna. Niestety z powodu osłabienia mojej percepcji nie mogłam tego zobaczyć wyraźnie. Poprosiłam przewodników też o to bym zobaczyła inne linie związane z moją aktywnością i intencjami. Zauważyłam, że te sprawy w moim życiu do których kieruję intencję Czystej Bezwarunkowej Miłości CBM w gobelinie przyjmują charakter prostych, wyraźnych, zdecydowanych linii.
Próbowałam ogarnąć wzrokiem gobelin by zrozumieć jego strukturę, ale wszystko robiło się coraz mniej wyraźne, tak jakbym miała coraz mniej energii by być tu aktywną. Zwróciłam się do przewodników z prośbą o potwierdzenie prawdziwości mojego doświadczenia. Przewodnik wziął mój zeszycik i ołówek (ten który dostałam od mistrza a o którym zupełnie zapomniałam) i wpisał do notesiku KOCHAM CIE. To było cudowne uczucie które mnie ogarnęło, uczucie błogości, gdy przelał na mnie energię Czystej Bezwarunkowej Miłości CBM.
Gdy już byłam gotowa zakończyć tę sesję i wrócić do tu, zapytałam czy mogę im pomóc w pracy przy gobelinie. Padła odpowiedź
-proszę wysyłaj tu do nas energię Czystej Bezwarunkowej Miłości CBM. Wysyłaj ją tu do tego gobelinu.
Podziękowałam i wróciłam.
To była tak cudowna prośba, wypowiedziana z taką cudowną energią, że od tego czasu gdy tylko pamiętam wysyłam codziennie CBM w kierunku fokusa 15 i gobelinu, oraz przewodników.
Jestem zainteresowana, czy ktoś inny też widzi koniec plątaniny w gobelinie czasu? Co powiedziełby na to Brus?
Czekam na opinie, a jeszcze lepiej na Wasze relacje z Waszych sesji w tym temacie.
pozdrawiam
Beata
Bo ja na ten przykład czekam na dalsze relacje z ogromną niecierpliwością.
