Mam nadzieję, że Admin mnie nie wywali z tego miejsca, bo piszę akurat tu, ale nie wiem, czy w dobrym miejscu do tego celu.
Chodzi o sen, mój sen.
Oczywiście nazwa: sen jest umowna, bo wiemy, że sen prawie zawsze oznacza podróż w nieznane (lub znane, zależy od doświadczenia).
Nie, to nie będzie się zaczynało od słów: Dawno, dawno temu, w odległej galaktyce...
, ale miejsce było równie dziwne.Zasnąłem spokojnie, bez "dopalaczy snu", bez oglądania wcześniej czegoś, co miałoby potem wpływ na to, co ujrzałem. Odczucia w tym śnie były jednak niezwykłe. zmysły pracowały na pełnych obrotach, działały wszystkie bez wyjątku. I to mnie już zdziwiło. Dalej już było tylko ... dziwniej.
Znalazłem się na czymś, co od biedy można by określić mianem "przystanku autobusowego" i czekałem na...no, sam nie wiem na co, ale uczucie oczekiwania było zniewalające. I nagle ujrzałem młodego faceta idącego bez koszuli, w samych spodniach obok mnie i mijającego mnie bez słowa. Zdziwiłem się, bo reszta ludzi była ubrana bardzo ciepło - kurtki,płaszcze, swetry. No, nie wszyscy,część ludzi, która wsiadła do bliżej nieokreślonego pojazdu wraz ze mną, miała skąpe odzienie tym mniejsze, im bardziej emanowała nieznaną mi formą energii wewnętrznej. (Kiedy mijałem dwoje ludzi, usłyszałem że to miejsce to ...planeta ZIMA (tak jak pora roku), hm... ) To jeszcze mógłbym zrozumieć - coś ich grzało od środka, ale kiedy wysiadłem, nagle znalazłem się w wąskiej uliczce, gdzie mijali mnie ludzie spieszący do swoich spraw. Ludzie byli różnie ubrani, ale nikt na to nie zwracał uwagi. Była noc, ale ściany okolicznych bardzo wysokich domów świeciły swoim światłem, czymś w rodzaju fosforyzującego światła. Kiedy dotknąłem szorstkiej ściany - zaświeciła pod moją ręką znacząc na murze ślad, który chyba miał mnie gdzieś poprowadzić. I poszedłem za tym śladem.
Nagle znalazłem się w jakiejś kolejce w środku czegoś co przypominało sklep.
Nie wiem jednak, co sprzedawano w tym sklepie,bo bardziej zainteresowali mnie tam ludzie. Byli grubo ubrani i wszyscy w niezwykle uprzejmy sposób dawali mi do zrozumienia, żebym przeszedł na początek kolejki. Przesuwali mnie uprzejmie i odebrałem telepatyczny komunikat, że dzięki temu, że są dla mnie dobrzy, zyskują możliwość zrzucenia kilku ciuchów, napełnienia się energia. Kiedy miałem dojść na początek kolejki, nagle na wysokości około metra nad moja głową otworzył się lej,wir energii, który mnie wciągnął do siebie. Przeniósł mnie do pomieszczenia, gdzie była kobieta. Ta kobieta była całkiem,całkiem.... Emanowała niezwykłą energią i była naga. Zapytała mnie telepatycznie, czy chciałbym być ojcem jej dziecka, bo wszyscy na to liczą. Miałem wolną wolę.
Nie mówicie tego mojej żonie, ale...chciałem. Kiedy akt się skończył, posłała mi komunikat telepatyczny, że urodzi chłopca. Była w tym komunikacie miłość i żal za mną, radość i smutek.Była miłość i energia niesamowitej mocy. Nagle zobaczyłem nad głową zegar i wir, a głos wewnętrzny mi powiedział, że słabnie moja energia i powinienem natychmiast się ewakuować z tego miejsca. Wskoczyłem do wiru i ...obudziłem się w swoim łóżku. Kilka lat potem jeszcze raz znalazłem się na swoje wyrażone mentalnie żądanie w tym samym miejscu,czyli na tej planecie (?). Ujrzałem,jak chłopiec kilkuletni, doskonale się bawi i śmieje zjeżdżając, na czymś podobnym do sanek, z góry śniegu.Był zdrowy, radosny, szczęśliwy. Nie mogłem podejść, nie mogłem nawiązać kontaktu. Wiedziałem,kim był. I byłem szczęśliwy. Podziękowałem Przewodnikowi mojej podróży i odszedłem.
I co Wy na to? Gdzie w rzeczywistości byłem? Znacie to miejsce?
Do dziś nie wiem, czy to tylko jakiś głupi dowcip mojego umysłu, czy tez rzeczywiście takie miejsce istnieje. Wewnętrznie jestem przekonany o prawdziwości moich przeżyć, ale tak jak Bruce Moen pisze w książce- ciągle weryfikuję nawet swoja pewność.
Do dziś tez nie wiem, czy wówczas zdradziłem swoja żonę. Jak traktować moje zaangażowanie się w to, co wówczas zaszło? Jeśli wiecie - dajcie znać. Pozdrawiam!
